ArchiwalneO krok od katastrofy - Zaburzenia psychiczne okresu rozwojowego

O krok od katastrofy – Zaburzenia psychiczne okresu rozwojowego

-

- Advertisment -spot_img

Maciej Pilecki

Zaburzenia psychiczne okresu rozwojowego są zjawiskiem narastającym w skali światowej. W 2020 wg WHO zaburzenia neuro-psychiczne będą pierwszą z pięciu najczęstszych chorób, przyczyn zgonów i niepełnosprawności wśród dzieci. Również w Polsce od końca lat 80. ubiegłego wieku obserwujemy narastanie częstości diagnozowania większości zaburzeń psychicznych okresu rozwojowego. Wyzwaniom tym nie towarzyszy adekwatny rozwój instytucji nastawionych na zapobieganie i leczenie zaburzeń psychicznych w okresie rozwojowym. W Polsce brakuje około 200 psychiatrów dzieci i młodzieży. Średni wiek aktywnych zawodowo psychiatrów dzieci i młodzieży wynosi 60 lat. Szkoleniem w tym zakresie zainteresowanych jest niewielu młodych lekarzy. Niewystarczająca jest też ilość łóżek psychiatrycznych dla dzieci i młodzieży, w tym zwłaszcza łóżek specjalistycznych. Brak jest systemu opieki środowiskowej. Obserwowany jest konsekwentny odpływ lekarzy psychiatrów wieku rozwojowego do praktyk prywatnych.

W systemie opieki zdrowotnej czy edukacji brak jest wypracowanych procedur postępowania w wypadku zagrożenia próbą samobójczą, autoagresją, agresją czy w wypadku intoksykacji, której towarzyszą objawy psychiatryczne u osób w wieku rozwojowym. Wiedza lekarzy pierwszego kontaktu, lekarzy medycyny ratunkowej czy pediatrów na temat zaburzeń psychicznych w okresie rozwojowym jest więcej niż ograniczona. Powoduje to, iż czasami do lekarzy psychiatrów kierowane są w trybie pilnym osoby niewymagające tego typu pomocy. Z drugiej strony zdarza się, iż osoby z nasilonymi objawami, ryzykiem samobójczym lub zachowaniami agresywnymi czekają miesiącami na wizytę i leczenie.

Pomiędzy instytucjami zajmującymi się niesieniem pomocy dzieciom i młodzieży oraz ich rodzinom brak jest wystarczającej współpracy i wzajemnej komunikacji. Podobnie nieskoordynowane są akcje profilaktyczne.

Miejsce profilaktyki przemocy domowej zajmują w Polsce oddziaływania o charakterze represyjnym. Często osobą usuwaną z domu są nie sprawcy przemocy domowej, ale dzieci. Decyzje o odbieraniu dzieci rodzicom nie poprzedzane są intensywną pracą terapeutyczną dającą szansę na utrzymanie relacji rodzinnych. Interwencje podejmowane są dopiero wtedy, gdy u dzieci pojawiają się problemy emocjonalne i psychiczne. W Polsce brak jest systemu opieki psychiatrycznej perinatalnej, gdzie wczesna interwencja zaburzeń więzi prowadzona w stosunku do kobiet w ciąży oraz dzieci do 12 miesiąca życia zapobiegać może późniejszym problemom rodzinnym czy zaburzeniom psychicznym u dzieci.

Wydaje się, iż postępująca dezintegracja instytucji pomocy psychiatrycznej dla dzieci i młodzieży zbliża się do niebezpiecznej granicy, poza którą naprawa systemu będzie bardzo trudna lub wręcz niemożliwa.

Zdjęcia w serwisie: www.stock.chroma.pl, www.123rf.com, archiwa autorów i redakcji

Najnowsze

W szkolnych ławach na równych prawach, czyli Mazowiecka Szkoła Zdrowienia

Redakcja: Skąd pomysł na Mazowiecką Szkołę Zdrowienia? Katarzyna Parzuchowska-Tercz: W połowie 2018 roku na jednym ze spotkań Fundacji eFkropka pojawiła...

Dziecko w cyberpułapce. Uzależnienie dzieci i młodzieży od internetu, gier oraz mediów społecznościowych

W latach 1994-2003 liczba dzieci z chorobą afektywną dwubiegunową (mania, depresja) wzrosła czterdziestokrotnie . Liczba dzieci, u których zdiagnozowano...

Odbył się IV Kongres Zdrowia Psychicznego

Katarzyna Szczerbowska Pod hasłem "Razem ku zdrowiu psychicznemu – wspólny cel, wspólne dobro!" w dniach 10-11 czerwca w Warszawie odbył...

Partnerzy w zdrowiu – rola mężczyzn w profilaktyce zdrowia kobiet

Według raportu „Rozmowy Polek i Polaków o zdrowiu intymnym” przygotowanego na zlecenie Gedeon Richter Polska nawet 30 proc. ...

Terapia dopasowana do dziecka daje najlepsze efekty

Terapia środowiskowa jest szybkim i skutecznym sposobem na to, by pomóc rosnącej grupie dzieci bez diagnozy psychiatrycznej, ale z...

Światowy Dzień Choroby Afektywnej Dwubiegunowej: młodzi pacjenci z ChAD wciąż czekają na ogólnodostępną farmakoterapię

30 marca obchodzony jest Światowy Dzień Choroby Afektywnej Dwubiegunowej (ChAD), poświęcony pamięci wszystkich chorujących na to zaburzenie. Skuteczność leczenia choroby...

Na czasie

Pielęgniarstwo psychiatryczne – brakujące ogniwo

Janusz Chojnowski             W bardzo bogatym programie jubileuszowego 25. Europejskiego...

Wystarczy rozmawiać? Wspieranie osób doświadczających kryzysu psychicznego

Z Reginą Bisikiewicz rozmawia Katarzyna Kisielińska Podczas spotkań buduje się...
- Advertisement -spot_imgspot_img

Może Cię zainteresować
Rekomendowane